The quiet

Wat gebeurt er als we het lichaam niet langer dwingen om te presteren, verklaren of voldoen—maar het simpelweg laten zijn?

In The quiet worden de kleinste bewegingen van slapende, dromende of stervende lichamen uitvergroot tot een zintuiglijke ervaring. Drie performers liggen op een verhoogd plateau. Ze ademen, schokken, trillen. Hun spieren spannen aan en laten los. Soms lijkt het alsof ze lijden. Soms alsof ze extatisch zijn. Zijn ze ziek, in slaap, in transitie—of gewoon intens aanwezig?

Met een ingenieuze scenografie van onzichtbare microfoons, subtiel manipulatief geluid en intiem schilderend licht, maakt Anthony van Gog het onzichtbare voelbaar. Lichamelijke staten die we normaal proberen te verbergen—koorts, rillingen, slapeloosheid, opwinding, vermoeidheid—worden hier niet slechts getoond, maar ervaren.

The quiet is geen voorstelling in de klassieke zin. Het is een stilleven in beweging. Een lijfelijk gedicht. Een verstilling die onder je huid kruipt.

In een wereld waar lichamen steeds vaker worden gereduceerd tot pixels, data en prestaties, brengt The quiet ons terug naar wat het betekent om lijf te zijn—rauw, kwetsbaar en werkelijk. Een ode aan het lichaam in zijn puurste vorm.

Anthony van Gog (Riemst, 1996) studeerde in 2019 af aan de Performance opleiding van de Toneelacademie Maastricht. Zijn werk beweegt zich op het grensvlak van theater en beeldende kunst. Lichaam, geluid en ruimte laat hij telkens opnieuw een spel aangaan. Naast zijn artistieke praktijk volgt Anthony een master Filosofie aan de Universiteit van Antwerpen.